40 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ
Η ΦΛΟΓΑ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΜΑΣ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΟ ΔΡΟΜΟ
40 χρόνια από την εξέγερση του Νοέμβρη του 1973 οι λαϊκές ελευθερίες στραγγαλίζονται από τη μέγγενη του κράτους σε διαρκή κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Τα παράσιτα του ντόπιου και διεθνούς κεφαλαίου καταδικάζουν τους λαούς του κόσμου σε μια φρίκη δίχως τέλος, στην κόλαση της ανεργίας και της μιζέριας.
Τιμάμε την εξέγερση του Νοέμβρη του 1973 γιατί ο αγώνας για ζωή και ελευθερία είναι όσο ποτέ επίκαιρος. Τιμάμε την ιστορία των αγώνων των καταπιεσμένων και εκμεταλλευομένων γιατί προετοιμάζουμε σήμερα νέες κοινωνικές θύελλες γιατί το δυναμικό κοινωνικής αντίστασης των “από κάτω”, των εργατικών και λαϊκών μαζών που συσσωρεύτηκε τα τελευταία 40 χρόνια δεν έχει συντριβεί.
Ακολουθούμε το φωτεινό σημάδι που άφησε η εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008.
Η εξέγερση του Νοέμβρη του ’73 και τα Δεκεμβριανά του 2008 είχαν σα σημείο αναφοράς, σαν κέντρο αγώνα στην Πάτρα το χώρο του πρώην Παραρτήματος του Πανεπιστημίου Πατρών. Το Παράρτημα αποτέλεσε σημείο αναφοράς κοινωνικών και ταξικών αγώνων όλα αυτά τα χρόνια, από το μαθητικό κίνημα του ’90-’91 και τη δολοφονία του Ν. Τεμπονέρα μέχρι την φοιτητική έκρηξη 2006-7 ή την αντίσταση στο αντιμεταναστευτικό πογκρόμ του Ξένιου Δένδια και την αντιφασιστική πάλη. Το Νοέμβρη του ’73 η Κατάληψη του Παραρτήματος ήταν το κέντρο αγώνα φοιτητών και εργατών ενάντια στη Χούντα. Το ’78 το Παράρτημα καταλαμβάνεται ξανά από φοιτητικούς συλλόγους ενώ το ’91 – ’92 αποτελεί σημείο αναφοράς εκδηλώσεων και συνελεύσεων μαθητών και φοιτητών. Το Δεκέμβρη του ’08 η Κατάληψη Παραρτήματος είναι η καρδιά της εξέγερσης στην πόλη της Πάτρας με καθημερινές συνελεύσεις, διαδηλώσεις και συγκρούσεις με το αστυνομικό κράτος.
Τα τελευταία χρόνια ο χώρος του Παραρτήματος λειτουργώντας με βάση τις αρχές της αντιιεραρχίας, αυτοοργάνωσης και αλληλεγγύης, κόντρα στο εμπορικό lifestyle, φιλοξένησε ομάδες πολιτικές, θεατρικές, κινηματογραφικές και πολλές άλλες, ενώ πραγματοποιήθηκαν μια σειρά εκδηλώσεων όπως προβολές, παρουσιάσεις βιβλίων, συλλογικές κουζίνες, μαθήματα ελληνικών και ξένων γλωσσών.
Η εκκένωση της Κατάληψης Παραρτήματος (και των άλλων δύο καταλήψεων της Πάτρας) τα ξημερώματα της 4ης προς 5η Αυγούστου του 2013, δεν ήταν μόνο ο τρόπος που η άθλια δικομματική κυβέρνηση τιμά τους πολιτικούς τις προγόνους, την επέτειο της μεταξικής δικτατορίας, ήταν κομμάτι της κατασταλτικής στρατηγικής των “από πάνω” για να αντιμετωπίσουν προληπτικά την οργή του λαού, για να μην υπάρχει μια ζωντανή εστία αντίστασης ενάντια στις επιταγές των καπιταλιστών και του κράτους τους.
Ο Δήμος Πατρέων σε άριστη συνεργασία με το κεντρικό σχεδιασμό για την “εκκαθάριση των πόλεων”, στέλνοντας όλα του τα συνεργεία και προσφέροντας απλόχερα όλα του τα μέσα (μπουλντόζες, φορτηγά και τσιμέντα) βοήθησε την αστυνομία στο στην εκκένωση του χώρου του Παραρτήματος και κάνοντας λόγο για αξιοποίηση του χώρου σαν ένα κέντρο πολιτισμού, ανοιχτό για την κοινωνία της Πάτρας. Τρεις μήνες μετά έρχεται ο ΣΥΡΙΖΑ -την παραμονή της επετείου της εξέγερσης του Πολυτεχνείου- με μια “ολοκληρωμένη πρόταση για αξιοποίηση του Παραρτήματος”, ξεπλένοντας έτσι την τοπική εξουσία για την άγρια αυτή επίθεση και παίρνοντας το μέρος των δυνάμεων της νομιμότητας -πλάι στο ΚΚΕ που χρόνια τώρα κατήγγειλε την Κατάληψη Παραρτήματος ως άνδρο “αναρχοφασιστών”. Παράλληλα, κάποιοι εκπρόσωποι φοιτητικών συλλόγων συναντήθηκαν με το Δημαρά ζητώντας του να τους παραχωρήσει το Παράρτημα για τον εορτασμό του 3μέρου του Πολυτεχνείου, απαρνούμενοι το “αμαρτωλό” παρελθόν του χώρου τα τελευταία χρόνια.
ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΕΧΕΙ ΙΣΤΟΡΙΑ! ΔΕΝ ΤΣΙΜΕΝΤΩΝΕΤΑΙ! ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΕ ΜΟΥΣΕΙΑ!
Εμείς δε συνδιαλεγόμαστε με τους πολιτικούς υπεύθυνους της καταστολής. Δε δίνουμε συγχωροχάρτια και δε σβήνουμε χρόνια ακηδεμόνευτων αγώνων υπέρ μιας “θεσμικής αξιοποίησης”. Παλεύουμε ώστε το Παράρτημα να διατηρήσει τον ελεύθερο και ανοιχτό κοινωνικό του χαρακτήρα που είχε μέχρι την εκκένωση του από το κράτος. Παλεύουμε για ένα Παράρτημα που θα λειτουργεί σαν αντιθεσμικό, αντικαθεστωτικό και ταξικό κέντρο αγώνα για τους εργαζομένους, τους ανέργους, τη νεολαία, (από ανοιχτές συνελεύσεις διαφόρων θεματικών, δραστήριες λαϊκές συνελεύσεις γειτονιάς, πρωτοβάθμια σωματεία με αδιαμεσολάβητη κοινωνική δράση, ζωντανούς φοιτητικούς συλλόγους κτλ) που το αναγνωρίζουν ως τέτοιο και επιθυμούν να παραμείνει έτσι. Γιατί για εμάς οι καταλήψεις και οι αυτοοργανωμένοι χώροι είναι τα ζωντανά κύτταρα των σύγχρονων πόλεων και οι κοιτίδες αμφισβήτησης του υπάρχοντος συστήματος, είναι οι εστίες της αντίστασης που η κυρίαρχη τάξη φοβάται ότι μπορεί να οδηγήσουν σε κοινωνική πυρκαγιά.
Στις συνειδήσεις μας όπως και του κάθε αγωνιζόμενου :
ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ ΚΑΤΑΛΗΨΗ
Ανοιχτή Συνέλευση Αντιφασιστικής Δράσ