Categories
Uncategorized

Κείμενο σχετικά με την “εξάρθρωση” της Χρυσής Αυγής

ΕΙΝΑΙ ΟΝΤΩΣ ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ;

Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών άλλα μαρτυρούν, αφού πλέον ελάχιστα από τα μέλη της κρατούνται στις φυλακές, ύστερα από τις θεαματικές τους συλλήψεις και την αποκάλυψη, από μέρους των ΜΜΕ, της εγκληματικής οργάνωσης και δράσης της Χ.Α. Παράλληλα, στη Βουλή ψηφίζεται η τροπολογία για τη μη χρηματοδότηση των κοινοβουλευτικών κομμάτων που κρίνονται ότι έχουν εγκληματική δράση από ΝΔ,ΠΑΣΟΚ,ΔΗΜΑΡ,ΑΝΕΛ και χωρίς καμία ένσταση από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος και την ψήφισε όπως κατατέθηκε. Βέβαια, την προηγούμενη μέρα είχε γίνει εισβολή των ΜΑΤ στην ΑΣΟΕΕ με πρόσχημα την εκκαθάριση του παρεμπορίου από τους μετανάστες μπροστά από το πανεπιστήμιο. Με αυτό το αστικό κράτος θέλει να συνδιαλλάσσεται ο ΣΥΡΙΖΑ, να συνιστά ψυχραιμία και να καταδικάζει τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται;

Το ίδιο αστικό κράτος, που μετά τη δολοφονία του αντιφασίστα εργάτη και χιπ-χοπά Παύλου Φύσσα από το μαχαίρι του φασίστα Ρουπακιά, ξαφνικά φαίνεται ότι κόβει το ένα του χέρι, αυτό που κάνει τις βρομοδουλειές κινούμενο στα όρια με το παρακράτος (επιθέσεις σε εργάτες, ντόπιους και μετανάστες, όπως πρόσφατα σε συνδικαλιστές του ΚΚΕ στο Πέραμα). Η τεράστια μιντιακή κάλυψη όμως δεν είναι τυχαία και δείχνει ότι υπήρχε σχέδιο διαχείρισης: εν μέσω απεργιακών κινητοποιήσεων διαρκείας, ανακόπηκε η σύνδεση με τις αντιφασιστικές κινητοποιήσεις που εκδηλώθηκαν πανελλαδικά ώστε να μην πάρουν εξεγερσιακές διαστάσεις, όπως το Δεκέμβρη του 2008. Το κράτος αξιοποίησε επικοινωνιακά τη δολοφονία, θέλοντας να δείξει ότι έχει τη δύναμη να πατάξει τους πάντες στο πλαίσιο μιας αστικής δημοκρατίας που ξεχειλώνει από το να μπαίνουν νεοναζί στη βουλή ως νόμιμο κόμμα μέχρι να καταδικάζεται ένα κόμμα ως εγκληματική οργάνωση. Αυτό ενισχύθηκε κι από την πρόταση για το αντιφασιστικό νομοσχέδιο. Στο τέλος, η κυρίαρχη τάξη μένει αλώβητη. Και οι απεργίες ξεχνιούνται, και η ΝΔ ανεβαίνει στις δημοσκοπήσεις, η βία των φασιστών εξισώνεται με την αντι-βία του κινήματος σε ένα ισοπεδωτικό και πολιτικά κούφιο «απ’ όπου και αν προέρχεται».

Και όμως είναι το ίδιο αστικό σύστημα από τους πολιτικούς μέχρι τους lifestyle “καλλιτέχνες” και δημοσιογραφίσκους που εκμεταλλεύτηκε και διαχειρίστηκε με τέτοιο τρόπο την ύπαρξη της Χ.Α. ώστε να επιβάλει την ακροδεξιά του πολιτική και να καρπωθεί οικονομικά οφέλη (μην ξεχνάμε τα τουλάχιστον 160 εκ. ευρώ που τσεπώνει κάθε χρόνο το ελληνικό κράτος από την Ε.Ε για την περίθαλψη και τον επαναπατρισμό των μεταναστών, τους οποίους κρατά ομήρους σε κολαστήρια τύπου Αμυγδαλέζα). Είναι η άρχουσα τάξη και το κεφάλαιο, από τους εφοπλιστές μέχρι τους καναλάρχες και τους κάθε λογής επιχειρηματίες που χρηματοδότησαν τη συμμορία αυτή για να σπείρουν το φόβο και να υποδουλώσουν την εργατική τάξη. Την υπόταξη αυτή την πετυχαίνουν με την εφαρμογή ενός μοντέλου διαχείρισης εν μέσω κρίσης, που οδηγεί σε μαζικές απολύσεις, ανεργία, την περαιτέρω διάλυση των εργασιακών σχέσεων, το κλείσιμο σχολείων και νοσοκομείων και την καταστολή των αγωνιζόμενων κομματιών (π.χ. επιστρατεύσεις απεργών, εκκενώσεις κοινωνικών/πολιτικών χώρων, αστυνομική κατοχή στη Χαλκιδική, επιθέσεις στη νεολαία από μπράβους της ΔΑΠ στο τμήμα νομικής της Κομοτηνής).

Και τώρα που το τέκνο αυτού του σάπιου συστήματος ωρίμασε και “παραστράτησε” με την πρώτη δολοφονία έλληνα (βεβαίως είχαν υπάρξει και άλλες απόπειρες στο παρελθόν, βλ. δολοφονική επίθεση εναντίον Κουσουρή το 1998, ενώ έχουν γίνει επανειλημμένως επιθέσεις εναντίον μεταναστών όπως η πρόσφατη δολοφονία του Σ. Λουκμάν στα Πετράλωνα στις 17/1/2013), ξαφνικά αφυπνίστηκε η αντιφασιστική συνείδηση του λεγόμενου “συνταγματικού τόξου” και των μίντια. Ξαφνικά, αυτοί που διέψευδαν τη συνεργασία ΕΛ.ΑΣ. – Χ.Α. και ταυτόχρονα επέτρεπαν στους χρυσαυγίτες να επιχειρούν μαζί με τα ΜΑΤ εναντίον αντιφασιστών, χρίστηκαν αντιφασίστες εν μια νυκτί και βγήκαν να το διατυμπανίσουν στις οθόνες καναλιών που μέχρι χθες παρουσίαζαν τους φασίστες ως «αγανακτισμένους πολίτες» και «πατριώτες».

Προσέξτε όμως, δηλώνουν σοκαρισμένοι με τη δολοφονία, χωρίς καθόλου να σχολιάζουν το πολιτικό σκεπτικό που όπλισε το χέρι. Η δολοφονία ήταν πολιτική. Η παρουσίασή της ξεκομμένη από το πολιτικό περιεχόμενο δίνει χώρο στο κράτος και να φανεί παντοδύναμος κριτής, αλλά ακόμη περισσότερο να μείνει η ακροδεξιά ατζέντα στο απυρόβλητο: Όλοι κάτι είχαν να πουν για τη ΧΑ στα τηλεπαράθυρα, κανείς όμως δε μίλησε για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τις οροθετικές που διαπομπευτήκαν, τις εκκενώσεις των καταλήψεων, την καταστολή στη Χαλκιδική, τους μετανάστες εργάτες στα φραουλοχώραφα.

Και όμως, ακόμα και με τη διάλυση της ναζιστικής συμμορίας του έμμισθου πράκτορα της ΕΥΠ, το κράτος έχει πολλαπλά οφέλη…

  • Πατώντας πάνω στη “θεωρία των δύο άκρων”, ένα δικό τους κατασκεύασμα, λαϊκίστικο και παραπλανητικό, εγκαθιδρύει ένα αστυνομοκρατούμενο σύστημα καταστολής το οποίο, χέρι-χέρι με τους δικαστές, είναι έτοιμο να επιτεθεί με λύσσα στα αγωνιζόμενα κομμάτια αυτής της κοινωνίας ώστε να μην γίνουν οι κοινωνικοί ταξικοί αγώνες μαχητικοί και αδιαμεσολάβητοι. Λες και μπορούν να θεωρηθούν ίδιο πράγμα οι μαχαιροβγάλτες φασίστες με όσους αγωνίζονται για μια κοινωνία ισότητας και ελευθερίας.

  • Επιβάλλει ένα καθεστώς που, απαλλαγμένο πλέον από τους “εθνικούς ακτιβιστές” της Χ.Α., έχει το μονοπώλιο στη βία και στον πατριωτισμό, στο όνομα του οποίου θα συνεχίσει να υπηρετεί τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης, φορώντας το μανδύα της δημοκρατικής νομιμότητας.

  • Προφανώς χτυπώντας τη δεξιά του πλευρά το κράτος στέλνει σαφές μήνυμα προς τα αριστερά του. Καθώς το «συνταγματικό τόξο» τεντώνει, τα βέλη στρέφονται προς τον κόσμο του αγώνα. Το κατηγορητήριο άλλωστε δείχνει ότι ήθελαν μάλλον να προειδοποιήσουν τη ΧΑ να μην ξεπερνάει κάποια όρια (και να αντικαταστήσουν την ηγεσία της, εν είδη ξεκαθαρίσματος λογαριασμών). Συλληφθέντες αγωνιστές, από την άλλη, φυλακίζονται και καταδικάζονται χωρίς στοιχεία σε εξοντωτικές ποινές. Η προσπάθεια τρομοκράτησης ενάντια στο κίνημα δεν έχει παρέλθει. Κάθε άλλο παρά έχει τελειώσει.

  • Άλλωστε, πώς τελειώσαμε με το φασισμό; Τι έγιναν οι ψηφοφόροι της ΧΑ, εξαφανίστηκαν; Όχι βέβαια, θα στηρίξουν αν όχι το ίδιο, το επόμενο φασιστικό μόρφωμα που θα φτιαχτεί. Διότι το σύστημα τούς χρειάζεται τους φασίστες, και την κατάλληλη στιγμή θα τους αναβαπτίσει στην κολυμπήθρα της νομιμότητας και θα τους βγάλει και πάλι στο προσκήνιο απέναντι στην εργατική τάξη (ντόπιους και μετανάστες), μπορεί με άλλο όνομα ή με άλλα κεντρικά πρόσωπα, σίγουρα όμως με κοινή πολιτική κατεύθυνση και σκοπιμότητα. Μην ξεχνάμε άλλωστε πόσο εύκολα γλίστρησαν φασίστες τύπου Βορίδη, Άδωνη κτλ στη «δημοκρατική» αγκαλιά της ΝΔ.

Γι’ αυτό το τσάκισμα του φασισμού δε έγινε και δεν θα γίνει ποτέ από το αστικό κράτος. Ο κόσμος του αγώνα είναι που θα τον εξαφανίσει. Όσο και αν προβάλουν τα στρατιωτικοποιημένα (από τα ρούχα μέχρι τα όπλα) τάγματα εφόδου της ΧΑ, δεν μας φοβίζουν.

Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΤΣΑΚΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ!

Ανοιχτή Συνέλευση Αντιφασιστικής Δράσης

https://antifasistiki-patras.espivblogs.net/

antifasistiki.patras@gmail.com

Συνέλευση κάθε Τετάρτη στις 7μμ στο Εργατικό Κέντρο Πάτρας

Categories
Uncategorized

Κείμενο της Ανοιχτής Συνέλευσης Αντιφασιστικής Δράσης σχετικά με τις εκκενώσεις των καταλήψεων στην Πάτρα

ΘΕΛΗΣΑΝ ΝΑ ΜΑΣ ΘΑΨΟΥΝ

ΑΛΛΑ ΞΕΧΑΣΑΝ ΠΩΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΠΟΡΟΣ

 

Ένα μήνα μετά τις εκκενώσεις των τριών καταλήψεων της Πάτρας (Παράρτημα, Μαραγκοπούλειο, Στέκι ΤΕΙ – κατάληψη Ν.Γύζη 33) από δεκάδες μπάτσους όλων των ειδών, με τη βοήθεια της πυροσβεστικής και την αγαστή συνεργασία του Δήμου Πατρέων, ο κρατικός μηχανισμός και οι τοπικοί οσφυοκάμπτες τσανακογλύφτες της κεντρικής εξουσίας δήμαρχοι και παραδήμαρχοι δεν έχουν καταφέρει να σιγάσουν τη φωνή, τον πολιτικό και κοινωνικό λόγο καθώς και τη δράση των καταληψιών και των αλληλέγγυων στις καταλήψεις. Παρ’ όλο το κλίμα τρομοκρατίας που προσπάθησε να επιβάλει το κράτος με τη σύλληψη των πέντε συντρόφων μας από το κατειλημμένο Μαραγκοπούλειο και την παρουσία μπλε και χακί διμοιριών στο κέντρο της πόλης, πλήθος συνελεύσεων, συγκεντρώσεων, υπαίθριων προβολών και μοιρασμάτων κειμένων σε πλατείες και λαϊκές αγορές έχουν γίνει μέχρι στιγμής, με σκοπό το συντονισμό των δράσεων και την αντιπληροφόρηση των πολιτών της Πάτρας.

Εμείς, ως Ανοιχτή Συνέλευση Αντιφασιστικής Δράσης και ως καταληψίες Παραρτήματος, συνειδητά επιλέξαμε να κάνουμε τις συνελεύσεις μας στην κατάληψη Παραρτήματος, ενισχύοντας από την πλευρά μας τις αυτοοργανωμένες, αντιιεραρχικές, αντιεμπορευματικές δομές που στέγαζε ο συγκεκριμένος κοινωνικός και πολιτικός χώρος, με σκοπό να διαχύσουμε τον αντιφασιστικό λόγο και δράση στην πόλη μας.

Οι επιθέσεις στις καταλήψεις είναι κομμάτι της επίθεσης του κράτους στους από κάτω αυτής της κοινωνίας, τους φτωχούς, τους άνεργους, τους άστεγους, σε όσους περισσεύουν από το ”αναπτυξιακό” όραμα του Σαμαρά και του Στουρνάρα. Ακόμα περισσότερο είναι κομμάτι της επίθεσης που εξαπολύει  το κεφάλαιο και το κράτος εναντίον όσων αντιστέκονται στη βίαιη υποτίμηση της ζωής τους καθώς ο καπιταλισμός επιχειρεί να αναδιαρθρώσει τις δομές του προκειμένου να ξεπεράσει τη μακροχρόνια κρίση του.

Είναι ξεκάθαρο πως οι εκκενώσεις των καταλήψεων της Πάτρας είναι χτύπημα στο κέντρο του αυτοοργανωμένου και αδιαμεσολάβητου κοινωνικού και ταξικού αγώνα. Είναι συνέχεια των επιθέσεων στις καταλήψεις και στα αυτοδιαχειριζόμενα εγχειρήματα σε άλλες πόλεις: κατάληψη Δέλτα (Θεσ/νίκη), κατάληψη Αφροδίτης 8 (Βέροια), κατάληψη Villa Amalias, Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά, Λέλας Καραγιάννη 37, στέκι ΑΣΟΕΕ, ραδιοζώνες ανατρεπτικής έκφρασης 98 fm, Athens Indymedia (Αθήνα). Μαζί με τις πρόσφατες εκκενώσεις των καταλήψεων Αντιβίωση (Γιάννενα), Βάλβειου (Μεσολόγγι), Ορφανοτροφείου (Θεσσαλονίκη), οι εκκενώσεις των καταλήψεων της Πάτρας σηματοδοτούν ένα νέο γύρο καταστολής.

Η κρατική αυτή καταστολή επιβάλλεται ενόψει της ανακοίνωσης νέων οικονομικών μέτρων (περαιτέρω διάλυση των εργασιακών σχέσεων, μαζικές απολύσεις στο δημόσιο τομέα, διεθνή έλεγχο των ασφαλιστικών ταμείων, αναγκαστικές μετατάξεις εργαζομένων, κλείσιμο/συγχώνευση εκατοντάδων σχολείων και νοσοκομείων ανά την επικράτεια, αλλά και άρση των περιορισμών του πλειστηριασμού της πρώτης κατοικίας σε περίπτωση χρεών προς τις τράπεζες).

Οι καταλήψεις και οι αυτοοργανωμένοι χώροι στοχοποιούνται ακριβώς γιατί συσπειρώνουν ένα κομμάτι αντιστεκόμενου και αγωνιζόμενου κόσμου, ο οποίος δομώντας σχέσεις ισότητας, αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας μπορεί να κατευθύνει την οργή του στοχευμένα προς τους σύγχρονους δυνάστες του, δηλαδή το ντόπιο και υπερεθνικό κεφάλαιο και τον κρατικό μηχανισμό, αποτελώντας ζωντανό παράδειγμα για τους από κάτω αυτής της κοινωνίας ως προς την αντίσταση, την αντεπίθεση και την αλληλέγγυα δράση. Γι’ αυτό είναι επικίνδυνοι χώροι για το κεφάλαιο που λεηλατεί τη ζωή μας και για το κράτος που ρυθμίζει τους όρους της λεηλασίας αυτής προς όφελος των αφεντικών, ιδιαίτερα την περίοδο αυτή που η επίθεση των κυρίαρχων είναι τόσο λυσσαλέα.

Οι καταλήψεις και οι αυτοοργανωμένοι χώροι, όμως, ως ζωντανά κύτταρα των σύγχρονων πόλεων και ως κοιτίδες αμφισβήτησης του υπάρχοντος συστήματος και αντίστασης στη λαίλαπα του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού, δεν είναι τα ντουβάρια αλλά οι άνθρωποι που συσπειρώνονται μέσα και γύρω από τους χώρους αυτούς. Θέλησαν να μας θάψουν, αλλά ξέχασαν πως είμαστε σπόρος.

 

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ… ΟΛΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΑ ΕΓΧΕΙΡΗΜΑΤΑ

anakoinosi_2